συλοχρηματώ

-έω, Α

κλέβω χρήματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σῦλον «λεία, λάφυρο» + χρηματῶ (< -χρήματος < χρήμα, -ατος), πρβλ. φιλο-χρηματῶ].